Saturday, May 30, 2009

စိတၱဇေတးသြား

၁။
.....
သီးသန္႔ဆန္ေသာ ဧ ၿမိဳ႕ေတာ္ကေလးဆီသုိကုိ ့သူေရာက္လာခဲ့တာရွစ္လ ခန္ ့ရွိၿပီ။
ဧ ၿမိဳ႕ေတာ္ကေလးတြင္သုအတြက္အသိမိတ္ေဆြမရွိပါ။ ယခင္ကလဲ မေရာက္ခဲ့ဖူပါ။
ယခုဘဝ အလွည္ ့အေျပာင္းတစ္ခု နဲ႔ေတေလ ဝိညင္ ဝင္စားကာ လႊင့္ေမ်ာ လာခဲ့ တာျဖစ္ေလသည္။

၂။
.....
ပင္ကုိ အားျဖင့္တိတ္ဆိတ္စြာေနထုိင္တတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္၍ ဧၿမိဳ႕ေတာ္ကေလးမွ သူ ့အေနအထုိင္သည္ ေဒသ ခံမ်ားနဲ႔ကြဲျပားကာသီးသန္႔ဆံလြန္းလွပါသည္။ အခန္းထဲမွအျပင္ ကုိပင္ထြက္ခဲေသာ ၊ ညသန္းေခါင္ယံက်မွ ဝရန္တာကုိထြက္ၿပီးၾကယ္ေတြကုိၾကည့္ေနတတ္ေသာ၊ ရံဖန္ရံခါတြင္တစ္ဦးတည္းစကားေျပာေနတတ္ေသာ သုကုိ အိမ္နီးခ်င္း အခန္းေဖာ္အေပါင္းက တအံ့တေၾသ ရွိၾကသည္။ နားလည္ရခက္သည္ႏွင့္ အျမယဥ္ယဥ္ေလး ရူးေနသူတစ္ဦးပမာသု ကုိအကဲခတ္ရင္း ေခါင္းကုိ ခပ္ေလးေလးရမ္းခါၾကဧ။္ ။

၃။
....
သူကကဗ်ာဆရာတစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္။သုိေသာ္ ပင္နီတုိက္ပံုဝတ္ၿပီးဆံပင္ညင္းသုိးသုိးႏွင့္ေဆးလိပ္မီးခုိး ေစာ္နံေနတတ္ေသာ္ ကဗ်ာဆရာမ်ဳိးလဲမဟုတ္ပါ။ သာမန္လူငယ္တစ္ဦးရဲ႕ ဆင္ယဥ္ေနထုိင္မႈ႕မ်ဳိးႏွင့္သာဘဝကုိျဖတ္သန္းပါသည္။ မခ်မ္းသာသည္တုိင္ေအာင္ ၊ ေျပလည္ေသာ စီးပြားေရး နဲ႔မေတာင္ ့မတ၊ မေၾကာင္းမၾကသူရပ္တည္၍ရပါသည္။ ေၾကကြယ္ဖြယ္ရာကာလ ေတြကေတာ့အတိတ္တြင္ရွိခဲ့သည္ေပါ့ေလ။

၄။
....
ယခု
ရင္ထဲတြင္အျမစ္တြဲလာသည့္ (....) ပရိေဒဝသစ္ပင္ကုိခုတ္ထြင္ရန္ႀကိဳးစားရင္း ပင့္သက္ေလာင္မီးေတြၾကားမွာသူ ပ်င္းရိေနပါသည္။
ထုိသုိ ့ျဖင့္ပင္ကဗ်ာေတြစာေတြၾကားမွာ သုကုိယ္သူျမႇဳပ္နံထားရပါသည္။
တစ္ခါတစ္ရံေတာ့လဲ(မင္ရည္က်ဲက်ဲျဖင့္ပင္) စာတုိေပစေတြကုိဟုိဟုိသည္သည္ေရးေနတတ္သည္။

ဝ....ထ...က...လ...သ
က..ကညစ္...ေပမွာ ခ်စ္
ခ...ခရာ....အသံသာ
ဂ...ဂဏန္ေရမွာဖမ္း
.........စသည္ျဖင့္.

၅။
....
ညေတြညေတြမွာသူကအအိပ္အေန နည္းလြန္းလွပါသည္။ထုိအတြက္ထူးဆန္းေသာ ညမ်ားကုိသူၾကံဳႀကိဳက္ရဧ။္ ။
တစ္ည....
"ဝူး....ဝူး"
ေခြးအူသံမ်ားကုိၾကားရဧ။္ ။ ထုိအသံမ်ားသည္ ေဝးရာမွနီးလာသည္။ ထုိအတူသုအခန္းဆီကုိတတ္လာေသာ နင္း သံဖြဖြကုိၾကားရသည္။
သူေတြေဝသြားမိသည္။ နင္းသံကသုအခန္းတံခါးအေရွ႕တြင္ရပ္လုိက္သည္။
"ေဒါက္.....ေဒါက္"
သုအခန္:တံခါးကုိေခါက္တာျဖစ္သည္။ မည္သူလဲ။ ဘယ္အတြက္လဲသူေဝခြဲမရသည္ႏွင့္အျမ မသင္ကာ လည္းျဖစ္မိသည္။
တံခါး ကုိသူမဖြင့္ေပးပါ။ တစ္ဖက္ကလဲခပ္ျပင္း ေခါက္ေနဆဲ .....
သူဘာမွတံု႔ျပန္မႈ႕မေပးသည္အဆံုး "အူ....ဟူး" ဟူသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာညည္းတြားသံႀကီးနဲ႔အတူ ျပင္းထန္ေသာ နင္းသံနဲ႔အတူျပန္ဆင္းသြားေလသည္။ ေခြးအူသံမ်ားလည္း နီးရာမွေဝးသြားေတာ့သည္။

၆။
.....
ေနာင္ညမ်ားမွာပုိ၍ဆုိးလာပါေတာ့သည္။
သန္:ေခါင္ယံလြန္သည္အခါ ေခြးအူသံမ်ား သုအခန္:ဆီကုိလာေသာ အသံမ်ား ထုိသည္ႏွင့္အတူတံခါးေခါက္သံမ်ား.....
"ေဒါက္....ေဒါက္.....ေဒါက္"
သူလဲအခန္:ထဲမွရပ္တန္႔ နားစြင့္ရင္းတံခါ:ကုိေတာ့ပိတ္ထားဆဲ ။ တစ္ဖက္မွာလဲပုိ၍ျပင္းထန္လာပါသည္။ သံုးႀကိမ္သံုးခါလာသည္။ သံုးႀကိမ္လံုး သူတိတ္ဆိတ္စြာ....

သူလဲအေႏွာက္အယက္ ျဖစ္လာသလုိခံစားရ၍ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာ ရဲစခန္: ကုိဖုန္း ဆက္တုိင္ၾကားရေတာ့သည္။
ရဲသားမ်ားကလဲေလးနက္စြာနားေထာင္ၾကဧ။္ ။ ထုိေနာက္စံုစမ္းမႈ႕မ်ားလုပ္ၿပီးသုထံ အေၾကာင္းျပန္လာသည္။

"အရပ္ျမင့္ျမင့္လူတစ္ဦးလုိသိရပါတယ္။ ဘယ္ဘက္လက္မွာလက္အိတ္အျဖဴစြပ္ထားပါတယ္။ ဘယ္ကလူမွန္းေတာ့မသိပါဘူး။ ကြၽႏ္ုေတာ္ဒုိ႔ေစာင္ ့ၾကည့္ေပးပါမယ္။"

၇။
....
သုိေသာ္လည္း...
ေနာင္ညမ်ားမွာဘာ မွမထူး လာခဲ့ပါဘူး။သမရုိးက်ဆန္စြာကုန္လြန္ခဲ့သည္။ ေစာင့္ၾကပ္ၾကည္႐ႈေပးေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားပင္ ထုိကိစၥအတြက္ အေရးမထားေတာ့ပါ။
ထုိအခါက်မွ.....
တစ္ညတြင္.....
"ဝူး.....ဝူး"
သန္ေခါင္အလြန္ တြင္ေခြးအူသံမ်ားစၾကားရပါၿပီ။ သုစိတ္ထဲမွာလဲအလုိလုိသိလုိက္သည္။ သုအခန္: ဆီလာေသာအသံ ႏွင့္သုအခန္: တံခါး ေခါက္သံကုိၾကားရေတာ့မည္။ (သူကေအမီလုိဝယ္ ရဲ႕ကဗ်ာမ်ားကုိသရုပ္ခြဲေလ့လာေနတာျဖစ္သည္။ )
"ေဒါက္.....ေဒါက္.....ေဒါက္"
ထုိတစ္ႀကိမ္တြင္သူတံု႔ျပန္မႈ႕ေပးလုိက္သည္။
"ဘယ္သူလဲ"
"က်ဳပ္"
"ဘယ္ကက်ဳပ္ လဲ"
'မင္းကုိသတ္မယ့္ လူ"
"အုိေက...ကုိယ္ကလဲေသခ်င္ေနတာနဲ႔အေတာ္ပဲ၊ ေကာင္းၿပီဝင္ခဲ့ေလ၊ အထဲကုိႂကြပါ "
သူတံခါးကုိဖြင့္ေပးလုိက္သည္။ အခန္: အတြင္းလူတစ္ေယာက္ ေသမင္းပမာဝင္ေရာက္ လာခဲ့သည္။
ဘယ္ဘက္ လက္မွာလက္အိတ္အျဖဴကုိစြပ္ထားသည္။
ထုိလူကသုကုိ....
"ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ဳပ္ၾကားမွာေျပာစရာမရွိေတာ့ပါဘူးေနာ္၊ ခင္ဗ်ားကေသခ်င္တယ္ က်ဳပ္ကသတ္တယ္၊ ဒါပဲေပါ့ "
ထုိေနာက္ထုိလူကလက္အေျမာက္ဓားေရာင္ ကဝင္းကနဲ ေတာက္သြားသည္။
"အား"
ထုိလူ လဲက်သြားသည္။ သုေနာက္မွာရဲဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္။

၈။
...
ထုိလူကုိစစ္ေဆးေမးျမန္းေတာ့သူအနားမွာရွိေနပါသည္။ ရဲဝန္ထမ္းက....
"မင္းနဲ႔သူရန္ညိဳးရွိလား"
"မရွိဘူးလူခ်င္းေတာင္မသိဘူး"
'ဒါျဖင့္ သုကုိသတ္ဖုိ မင္းကုိတစ္ဦးဦးက ခုိင္းလုိက္တာလား"
"မဟုတ္ဘူး ကုိယ့္ဖာသာသတ္ခ်င္လုိ"
"ရွင္းေအာင္ေျပာ ဘာအတြက္လဲ"
"က်ဳပ္မွအရမ္းခ်စ္ရတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္္ရွိတယ္"
"ျဖစ္ႏူိင္ပါတယ္၊ ဆက္ေျပာ"
က်ဳပ္ကသာ သုကုိအရမ္း ခ်စ္ရတာ သူကေတာ့ဒီကဗ်ာဆရာကုိအရမ္းခ်စ္ေနတယ္။

ထုိမိန္းကေလးရဲ႕အမည္ကုိလဲေျပာျပသည္။ သူကက်ေတာ့လဲထုိမိန္းကေလးကုိအမည္ပင္မၾကားဖူးပါ။ သုကဗ်ာမ်ားမွတစ္ဆင့္သုကုိတြယ္တာတာျဖစ္ႏူိင္သည္။

"ဒီကဗ်ာဆရာေသရင္သူလဲလုိက္ေသမယ္တဲ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ဒီကဗ်ာဆရာကုိ သတ္ ဖုိ က်ဳပ္ႀကိဳးစားရတာေပါ့ "
"ဟင္....သူေသရင္မင္းေကာင္မေလးကပါလုိက္ေသမွာေပါ့ "
"ဟုတ္တယ္...က်ဳပ္ကအဲ့လုိျဖစ္ေစခ်င္တာ"

၉။
....
သူကဘယ္လုိမွမခံစားရေသာ္လည္း ရဲဝန္ထမ္း မ်ားကတအံ့တ ၾသျဖစ္ကုန္က်ဧ။္ ။
ထုိလူကဘီလူတစ္ေကာင္ပမာျပံဳးၿပီးသြားႀကိတ္သံနဲ႔ေျဖဧ။္ ။
"ဓားခ်က္တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ ႏွလံုးသားႏွစ္ခုကုိ ထုိးခြဲသတ္ျဖတ္ပစ္ႏူိင္တာ 'ရသ' ေပါ့ ဗ်ာ။ ဘာကုိမွာမရႏူိင္ေတာ့တဲ့ ငါ႔အတြက္ရသ ေျမာက္ ဓားခ်က္ကုိေတာ့ယူသြားခ်င္ လုိ ့ပါ။
စကားအဆံုးမွာထုိလူျပံဳးလုိက္သည္။ထုိလူ ့မ်က္လံုးမ်ားကဓားဦးမွ ျဖာထြက္လာေသာ စိန္ပြင့္မ်ားပမာ.....
ေတာက္စားတုန္ခါ လ်က္ရွိသည္။

တာရာမင္းေဝ

P.S

ဆရာေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။

0 comments:

သက္ေအာင္

My photo
ရန္ကုန္, ရန္ကုန္, Myanmar (Burma)
သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကုိႀကိဳဆုိပါတယ္။ သက္ေအာင္ ကုိခင္လုိ ့ရပါတယ္။ သက္ေအာင္ က ခင္တတ္ ပါတယ္။

ဆက္သြယ္ရန္

သက္ေအာင္ ဟုေခၚေသာ ကြၽႏ္ုေတာ့္ ကုိုိ
အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဆက္သြယ္ လုိပါ က


u.s.amyanmar@gmail.com ႏွင့္
thetaung.kk301@gmail.com


တုိ ့ကုိဆက္သြယ္ႏူိင္ပါသည္ ။



ဒီဘေလာဂ္ေလးကုိဘယ္လုိျမင္ပါသလဲ

တစ္ခုခုေျပာခဲ့ေနာ္

သယ္ရင္းမ်ား

။ေနာက္တစ္ခါျပန္လာခဲ့ဦးေနာ္။

  © Blogger template Brooklyn by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP