Burmese New Yorkers (သုိ ့မဟုတ္) ျမန္မာမဟုတ္ေသာျမန္မာမ်ား

ျမန္မာ မဟုတ္ေသာ ျမန္မာမ်ား

Burmese New Yorkers မ်ားဆုိသည္မွာ U.S.A , New York ရွိ ကုိယ့္ႏူိင္ငံကုိယ့္လူမ်ဳိးကုိ ေမ့ၿပီး ျမန္မာစိတ္ ေပ်ာက္ေနေသာ ျမန္မာမ်ားကုိ သာ ရည္ၫြန္္း ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္ U.S.A ကုိ စေရာက္ခါစက New York, Brooklyn မွာအေတာ္ၾကာေနထုိင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ NY မွာအေနၾကာေတာ့ NY မွာရွိတဲ့ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြၿပီး ရုိင္းပင္းကူညီတတ္တာကုိသိခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ NY မွာရွိတဲ့ ျမန္မာမဟုတ္ေသာျမန္မာမ်ားရဲ႕ အေၾကာင္းကုိပါရွင္းရွင္းလင္းလင္းေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတယ္။

NY မွာလူေတြအတြက္ အဓိက ပုိ ့ ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရးက MTA ေခၚ ေျမေအာက္ရထား (မုိးေပၚမွာလဲေျပးဆြဲပါတယ္) ျဖစ္တာေၾကာင့္ လူတုိင္းနီးပါးမသံုးမေနရ အသံုးျပဳေနရတာပါ။ ရထားစီးတဲ့အခါရထားေပၚမွာ အျဖဴေတြ အမဲေတြ တရုတ္ေတြ ကုလားေတြ လူမ်ဳိးေပါင္းဆံုကုိေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ေရႊျမန္မာေတြကုိလဲ အၿမဲေတြ႕ျမင္ရတတ္ပါတယ္။ ေတြ႕လုိ တစ္ဦး ႏွင့္ တစ္ဦး ခ်စ္ခင္စြာ ေပြ႕ဖက္ ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္မထင္ပါနဲ႔ ။ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ တာေတာင္မရွိပါဘူး။ ေတြ႕ရင္ေတာင္ ႏႈတ္ဆက္မွာ ဆုိးလုိ ့ မ်က္ႏွာကုိေတာင္သတင္းစာနဲ႔ကာ ထားတက္ၾကတာ။(အသက္ႀကီးမွေရာက္တဲ့ ျမန္မာလူငယ္ဆယ္ေက်ာ္တက္အမ်ားစုကေတာ့ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြရွိပါတယ္)

ေရာက္ကာစကက်ေနာ့္မွာ ျမန္မာျမင္ရင္ ႏႈတ္ဆက္ျပံဳးျပရတာအေမာ သူတုိ ့ကေတာ့ ကုိယ္ႏႈတ္ဆက္ရင္ျပန္ႏႈတ္ဆက္ဖုိ ့မေျပာနဲ႔ (မေျပာဘူး) ကုိယ္ကႏႈတ္ဆက္တာကုိ ရွက္သလုိလုိ ရံြ႕သလုိလုိ ဂုဏ္ငယ္တယ္ ေတာင္ထင္ၾကေသးဗ်ာ။ ျပန္ေျပာလုိမွေျပာေခၚလုိမွေခၚၾကတာ။ ကုိယ္နဲ႔သိတဲ့လူေတြေလာက္
သာေခၚေျပာဆက္ဆံၾကတာပါ။ (ဒါကေတာ့ NY မွာရွိတဲ့ ျမန္မာမဟုတ္ေသာျမန္မာမ်ားရဲ႕ စတုိင္ ေပါ့ဗ်ာ :P )

အုပ္စုေတြတစ္စုႏွစ္တစ္စုကြဲေနၾကၿပီး (ကမၻာမွာရွိသမ် ေဘာလံုးအသင္းေတြထက္ေတာင္မ်ားမယ္ထင္တယ္ ) ၿပိဳင္ၾကဆုိင္ၾကနဲ႔။
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပြဲသြားရင္ တရားမနာရပဲ အႂကြားေတြကုိနာရမွာ ေသခ်ာတယ္။ ဟုိလူကအိမ္ဝယ္တယ္ ။ ငါတုိ ့ ့လဲလုိက္ဝယ္မယ္ဆုိၿပီးလုိက္ဝယ္ၾက ။ ဟုိလူကဟုိကားဒီလူကဒီကား နဲ႔အၿပိဳင္ဝယ္ၾက။ အဲ့ဒီမွာ USA ဆုိတဲ့ အရသာ ကုိစသိၾကတာပဲေလ။
အေႂကြးေတြလည္ပင္းနစ္ေနေတာ့ ျပန္ဆပ္ဖုိ ့ကုန္းရုန္းရွာၾက ။ လူေတြက အေႂကြး ေတြနဲ႔တင္ လံုးပါးပါး ေနၾကတာ ။
( အေနာ္ေတာင္ ipod ေလးဝယ္ထားမိတာ ခုထိအေႂကြးကဆပ္လုိမၿပီးေသးဘူး )

U.S.A မွာ ငတ္ လုိ ့မေသေပးမယ့္ အေႂကြးမဆပ္ႏူိင္လုိ ့ကုိယ့္ႏူိင္ငံကုိျပန္ေျပးတဲ့လူနဲ႔။ (ခလုတ္ထိမွအမိတၾကတာေလ)
အေႂကြးေတြမဆပ္ႏူိင္ေတာ့လုိ ့သတ္ေသတဲ့လူနဲ႔ ။ (ေရႊျမန္မာေတြထဲမွာေတာ့အလြန္ျဖစ္ခဲပါတယ္) တြက္ၾကည့္ရရင္ လူ ၁၀ ဦးရွိရင္ ၉ ဦးမွာအေႂကြးရွိၿပီး ၊ အဲ့ဒီ ၉ ဦးမွာ ၃ ဦးကအေႂကြးမဆပ္ႏူိင္လုိ ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အဆံုးစီရင္ၾကပါတယ္။
ကားေတြတုိက္ေတြနဲ႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေနႏူိင္ေလ အေႂကြးမ်ားေလပါပဲ။

အခုလုိ တစ္ကမၻာလံုး တစ္ႏူိင္ငံလံုး စီးပြားေရးေတြက် အလုပ္ေတြထုတ္ စက္ရံုေတြပိတ္ေနတဲ့ ကာလမွာ ဘယ္လုိအလုပ္လုပ္ၿပီး ဘယ္လုိအေႂကြးေတြျပန္ဆပ္ၾကမလဲ။ (ကူမစဥ္းစားေပးႏူိင္ပါဘူး) အဲ့ဒီမွာ ဒူးႏွင့္မ်က္ရည္သုတ္ၿပီး ထုိင္ငုိၾကေပ ေတာ့။ လံုးဝမသနားတဲ့အျပင္ ေအာ္ၿပီးေတာင္ရယ္လုိက္ဦးမယ္။

ဟားဟား.....ဟီဟီ......ၿဗဲ......

သက္ေအာင္(ကေလာင္တုိက္ပြဲ)

ဇူးလုိင္ ၇၊ ၂၀၀၉

နံနက္ ၄ : ၁၅